Γεννήθηκε μέσα στο βαπόρι
λίγο πριν φτάσουνε στην Αθήνα
πρόσεξαν πως ήτανε αγόρι
όταν βγήκαν έξω στην μαρίνα
Στης Καισαριανής τα προσφυγικά
η δόλια μανά του τον βύζαινε
στα γρήγορα και όχι τακτικά
βιαζόταν στην δουλεία που πήγαινε
Και προτού να βγάλει δημοτικό
στην Πίνδο τον έστειλαν άρον-άρον
να καθαρίζει αίμα εχθρικό
από τις αρβύλες των φαντάρων
Σε ένα κελί κρύο και υγρό
μέρες και νύχτες βασανιζόταν
γιατί φάνηκε πως τον αυστηρό
νόμο του δικτάτορα αρνιόταν
Εικοσπέντε χρόνων παλικάρι
το μόνο πια που ονειρευόταν
ήταν ο ξανθός με το δοξάρι
αχ, κάποια στιγμή να τον λυπόταν
Το χριστουγεννιάτικο του δεντρό
κόκκινο ως ήτανε και υγρό
έσταζε στου σαλονιού το κέντρο
στάλα στάλα το αίμα σαν νερό
Σε μια σχολή που θύμιζε γιαπί
βρίσκει την μεγάλη ευκαιρία
μετά από πολύ καιρό να πει
“ψωμί, παιδεία, ελευθεριά”
Σε ένα γραφείο καθισμένο
το παρηκμασμένο, τώρα, σώμα
και το πνεύμα το διεφθαρμένο
μολυσμένο από κάποιο κόμμα
Γιατί η πολίτικη μας θυμίζει
πως τρεις χιλιετίες πολιτισμού
δεν κάνουν τον άνθρωπο να ξεχωρίζει
από οποιαδήποτε άλλη μαϊμού
1 σχόλιο:
epitelous post!polu kalo!aporo pou ti vriskeis tin empnefsi!mpravo!
Loulis
Δημοσίευση σχολίου