Ρεκβιεμ σε 25 ανάσες

Μονός στο δωμάτιο με τον θάνατο αγκαλιά

Σε 25 ανάσες πεθαίνω

Κουνιέται το κεφάλι μου, θολώνουν τα γυαλιά

Σε 24 ανάσες πεθαίνω

Ο ήλιος με καλύπτει, στις πλάτες μου φτερά

Σε 23 ανάσες πεθαίνω

Του στρέφω το βλήμα μου και αυτός με χαιρετά

Σε 22 ανάσες πεθαίνω

Ο ουρανός είναι πράσινος, η γη πορτοκαλί

Σε 21 ανάσες πεθαίνω

Μου παίζει ένας πίθηκος μελώδια απαλή

Σε 20 ανάσες πεθαίνω

Η ζωντάνια γύρω μου κοντεύει να εκραγεί

Σε 19 ανάσες πεθαίνω

Θεέ μου, τον παράδεισο ξανάφερες στην γη

Σε 18 ανάσες πεθαίνω

Μια πεταλούδα μου χαϊδεύει τα μαλιά

Σε 17 ανάσες πεθαίνω

Μα κάτι παράξενο νιώθω στην κοιλία

Σε 16 ανάσες πεθαίνω

Σκάνε τα ρουθούνια μου, το σώμα μου πονεί

Σε 15 ανάσες πεθαίνω

Το στόμα μου τραυλίζει, χάνεται η φωνή

Σε 14 ανάσες πεθαίνω

Το ταβάνι με πλακώνει, το σπίτι με πατά

Σε 13 ανάσες πεθαίνω

Ένα μαυροπούλι στα νύχια με κρατά

Σε 12 ανάσες πεθαίνω

Σκαθάρια άπτον λαιμό μου βγαίνουν στην σειρά

Σε 11 ανάσες πεθαίνω

Δαίμονες με κυνηγών στο νερό και στην ξηρό

Σε 10 ανάσες πεθαίνω

Διαστέλλονται οι κόρες, τρέμει το κορμί

Σε 9 ανάσες πεθαίνω

Αρχίζω να παραμιλά δίχως αφορμή

Σε 8 ανάσες πεθαίνω

Περνώ την μαμά μου, ξέχνα τον αριθμό

Σε 7 ανάσες πεθαίνω

Το ακουστικό μου πέφτει, σαν από σεισμό

Σε 6 ανάσες πεθαίνω

Ξαπλώνω στο πάτωμα, η όψη μου χλομή

Σε 5 ανάσες πεθαίνω

Ρίγος με πιάνει, το σώμα μου πόνεϊ

Σε 4 ανάσες πεθαίνω

Άκου βήματα επάνω στο χαλί

Σε 3 ανάσες πεθαίνω

Ένας μαυροφορεμένος άντρας με καλεί

Σε 2 ανάσες πεθαίνω

Του δίνω το χέρι και τραβώ κατά ‘κει

Στην επόμενη ανάσα πεθαίνω…

Η μανά μου κλαίει, το χωριό μου πενθεί

Σαν την άλλη μέρα οι εφημερίδες

Γράφουν για κάποιον ναρκομανή