Βαβελ

Κατεβαινει.
Το βημα του αργο
γαληνιο.
Η σκια του σκεπαζει τους κοκκινους τοιχους
Σταθηκε μπρος Του
"Δεν εχουν αναγκη να μιλουν.
Τα ματια καθρεφτιζουν καθε τους σκεψη
θλιψη ή ικανοποιηση
οργη ή αγαπη
ολα με μια ματια.
Αν εχεις, Εωσφορε, αλλη συμβουλη
για αυτο το παραξενο ειδος
ειθε να ειναι πιο συνετη"
Σηκωσε το βλεμμα Του.
Ψιθυρισε μονον μια λεξη
ενα ριγος σαν να βγηκε ξαφνικα απο την γη
"Χρημα"

και δεν χτιστηκε, ποτε δεν θα χτιστει