Hola Barcelona

Μολις γυρισα απο Βαρκελωνη! Περασα καταπληκτικα γιατι ειχα υπεροχη παρεα. Οσο για την πολη δεν ειναι ουτε τοσο νεκρη οσο η Ρωμη αλλα ουτε και τοσο ζωντανη οσο η Αθηνα ή το Αμστερνταμ. Το μονο που ζηλεψα ηταν το aquarium και το ενυδριο με τα δελφινια στο ζωολογικο κηπο που κανουνε και show. Δεν ειναι κριμα ενω εχουμε τοοοοση θαλασσα να μην εχουμε και εμεις τετοια πραγματα;
Κατα τα αλλα αν δεν υπηρχε ο Gaudi, δεν ξερω ποιος λογος θα υπηρχε να ταξιδεψει καποιος σε αυτην την πολη. Πρεπει πραγματικα να εχουν μεγαλη υποχρεωση σε αυτον τον ανθρωπο. Οποιος εχει παει Βαρκελωνη σιγουρα με καταλαβαινει. Χωρις τα κτιρια του και τα δημοσεια εργα του, αυτη η πολη θα ηταν ακομη μια παρηκμασμενη πολη στην Ισπανικη επαρχια.
Το φαγητο τους δεν μου αρεσε καθολου εκτος απο την Crema Catalana, μια Paella με θαλασσινα και μια υπεροχη σαλτσα που δεν θυμαμε πως την λενε. Απο'κει και περα κατι αϊδιες.
Θελετε να φτιαξετε μια νεα συνταγη; Απλο! Παρτε την ομελετα βαλτε της αλευρι ή πατατες και ψηστε την. Στην σηνεχια ονομαστε την με ενα ονομα(ας πουμε tortilla) και θα εχετε μια υπεροχη συνταγη για να πουλατε μουρη στους τουριστες για την τοπικη σας κουζινα. Και αν αυτο σας φανηκε πολληπλοκο δοκιμαστε αυτο: παρτε μια φετα ψωμι και βαλτε του απο πανω οτι σας κατεβει στο κεφαλι... αυτα! δεν χρειαζετε τιποτα αλλο για να το ονομασετε tapos και να εχετε μια ακομη λιχουδια που θα ξετρελανει τον κοσμο.
Ενα αλλο "κακο" με αυτην την πολη, εκτος απο την τοσο εξυπνη κουζινα της, ηταν το οτι ενω το νερο της δεν πινοταν -μαλλον γιατι ηταν αφαλατισμενο απο την θαλασσα- δεν ευρισκες νερο κατω απο 1,30 το μπουκαλακι, που να ειχες τον δημαρχο μπαρμπα. Το μεγαλο δραμα μου ειναι οτι εγω σαν ανθρωπος γενικα πινω πολυ νερο, οποτε καλαβαινετε!
Παρολαυτα, οπως ειπα και πριν περασα υπεροχα και και νομιζω οτι αξιζει να κανετε μια βολτουλα ως εκει με την πρωτη ευκαιρια.

Πόρνος

Ναι, λοιπόν, είμαι κι εγώ πόρνος. Και να σας πω και το χειρότερο; Αρέσει κιόλας. Ναι, μπορεί να μην είμαι ομοφυλόφιλος, αλλά δεν σέβομαι τα θρησκευτικά κείμενα που απαγορεύουν τις προγαμιαίες σχέσεις.
Εγώ και η πόρνη μου συγχύζουμε τόσο την θρησκευτική κατάσταση αυτής της κοινωνίας βυθιζόμενοι τόσο βαθειά στην πορνεία. Κάθε φορά που τηλεφωνιόμαστε, κάθε φορά που της πηγαίνω της τριαντάφυλλα που της αρέσουν, κάθε φορά που βγαίνουμε μαζί, κάθε φορά που χαϊδευόμαστε, αγγελιαζόμαστε, φιλιόμαστε, κάνουμε ερώτα νοιώθω πραγματικά τόσο πόρνος.
Κι όταν βρίσκω τον κόσμο στο χαμόγελο της πόρνης μου, νοιώθω πραγματικά την ανάγκη να πάω σε μια εκκλησία να εξομολογηθώ. Να πω στον ιερέα ότι είμαι ένας αμαρτωλός. Ότι πέφτω στο αμάρτημα της σαρκός, ότι ξύπνα και κοιμάμαι με την εικόνα της στο μυαλό μου, ότι λατρεύω από το πιο μικρό νύχι της ως την πιο φανταχτερή τούφα των μαλλιών της.
Όλα αυτά, όμως, είναι, φυσικά, ΠΟΡΝΕΙΑ! Αφορίστε με, λοιπόν! Και έμενα και την πόρνη μου και όλους τους αμαρτωλούς που πέφτουν στην πορνεία, είτε ομοφυλόφιλους, είτε αμφιφυλόφιλους είτε ετεροφυλόφιλους.
Σας παρακαλούμε, αν πραγματικά θέλετε να βρούμε την σωτηρία και να κάψουμε πια να λατρεύουμε τα κορμιά μας, κάψτε μας. Στήστε την πυρά έξω από την μητρόπολη Θεσσαλονίκης και αφανίστε μας έναν προς έναν. Το κάνετε τόσο καλά ούτος ή άλλως.